Rok 2020 wywrócił naszą rzeczywistość do góry nogami, pokrzyżował lub zniweczył plany, postawił nas przed koniecznością podejmowania trudnych decyzji i zmagania się z sytuacjami przekraczającymi czasami nasze siły. Zostaliśmy w domu, często sami, z naszymi obawami, lękami, strachem i złością. Mamy prawo zatem czuć się zmęczeni, zdruzgotani, bezsilni. Jak jednak przetrwać ten czas z wdzięcznością za to co mamy i nadzieją na lepsze czasy? Bo pandemia jest przecież tylko jednym z elementów naszego życia, które jest, było i będzie pełne różnorodnych doświadczeń.

Czy zastanawialiście się czym jest wdzięczność i za co możecie być wdzięczni?

Wdzięczność jest uznaniem tego wszystkiego, co utrzymuje nas w sieci życia, i wszystkiego, co sprawia, że nasze życie jest, jakie jest, że teraz przeżywamy taką właśnie chwilę. Chodzi tu zarówno o dobre, radosne doświadczenia, jak i o te które są trudne i raniące. Ale bez nich nie byłoby nas. Krótko mówiąc, wdzięczność można wyrazić w zadaniu: Mam szczęście że żyję ? Nie musisz być szczęśliwy, aby być wdzięczny. Nie zmuszaj się do szczęścia i wesołości, nie udawaj sam przed sobą. Jest jak jest,  wdzięczność to akceptacja „tu i teraz”.

Wdzięczność pozwala na zmianę kąta widzenia i dostrzeganie wszystkiego co nam dano i co mamy. Dzięki niej przechodzimy z ograniczonej, małostkowej perspektywy skupionej na defektach i brakach w stronę szerszego spojrzenia na pełnię dobrodziejstw i obfitości. To wcale nie szczęście sprawia, że czujemy wdzięczność. Jest na odwrót, wdzięczność czyni nas szczęśliwymi. Każda chwila jest darem, nigdy nie mamy pewności że czeka nas następna, pełna identycznych możliwości.

Okazywanie wdzięczności – dziękczynienie sobie i innym, to naturalna odpowiedź na życie i jedyna droga aby się nim delektować. Za co możemy być wdzięczni (sobie, innym, czy tak po prostu)? Za kubek porannej kawy lub herbaty. Za chwilę z książką lub ulubionym filmem. Za dobry obiad. Za osobę do której mogę zadzwonić i porozmawiać. Za dziecko, które czasami nas nie rozumie. Za „upierdliwego” rodzica…

Za co Ty jesteś wdzięczna/y? Codziennie (wieczorem, rano lub o jakiejkolwiek porze) zrób Twoją Listę Wdzięczności. Zapisuj co najmniej 10 rzeczy, za które jesteś wdzięczny każdego dnia. Czy jesteś w stanie robić taką listę codziennie przez miesiąc? Jestem ciekawa co zmieni się w Twoim życiu gdy wytrwasz?:)

Warto wspomnieć o jeszcze jednej kwestii związanej z wdzięcznością. Czasami nosimy zadry w sercu. Brak przebaczenia (sobie lub innym) odbiera nam zdolność do cieszenia się i cenienia życia, bo wpadamy w sidła przeszłości przepełnione gniewem i goryczą. Akt przebaczenia pozwala zostawić to, co było w tyle, aby w pełni delektować się teraźniejszością. Czasami wystarczy zwykłe „Przepraszam” i „Wybaczam” aby znów oddychać pełną piersią. Kiedyś ktoś zapytał człowieka, który niewinnie przesiedział w więzieniu 30 lat  „Jak możesz nie być na nich wściekły?” Na co on odpowiedział „Gdybym miał do nich żal i im nie przebaczył, odebraliby mi kolejne lata życia”.

A co z naszą radością? Czy czasami nie czekamy na to, aby świat dał nam powody do radości? Ile razy koncentrując się na trudnościach, usprawiedliwiamy się: „Jak mogę być radosny skoro…” i tu wyliczamy listę przeszkód. Można powiedzieć, że radość to poczucie szczęścia, niezależne od bieżących wydarzeń. Jak powiedział wspomniany wyżej człowiek: „Nie dostajesz radości od nikogo, dlatego nikt nie może ci jej odebrać. Wstajesz rano i nie potrzebujesz nikogo, ani niczego żeby się roześmiać. Jesteś szczęśliwy, bo tak postanowiłeś. To jest Twój wybór”. Zatem wstając rano uśmiechnij się do siebie i innych, przytul samego siebie lub bliskich, przeczytaj swoją listę wdzięczności z poprzedniego dnia, aby nie zapomnieć się ucieszyć!

Dużo wdzięczności, przebaczenia i radości! Tego wszystkim i sobie, u progu nowego roku, życzę ?

Materiał autorski dla fundacji „Nigdy nie jest za późno” – Mariola Bardziejewska
Psycholożka